பெரியாழ்வார் திருமொழி நான்காம் பத்து

பெரியாழ்வார்

பத்தாம் திருமொழி – துப்புடையாரை

(அந்திமகாலத்தில் கடாக்ஷிக்கும்படி அப்போதைக்கு இப்போதே

பெரியபெருமாள் திருவடிகளில் சரணம் புகுதல்.)

எண்சீர்க்கழிநெடிலடியாசிரியவிருத்தம்

 

423 :

துப்புடையாரைஅடைவதெல்லாம்

சோர்விடத்துத்துணையாவரென்றே

ஒப்பிலேனாகிலும்நின்னடைந்தேன்

ஆனைக்குநீஅருள்செய்தமையால்

எய்ப்புஎன்னைவந்துநலியும்போது

அங்குஏதும்நானுன்னைநினைக்கமாட்டேன்

அப்போதைக்குஇப்போதேசொல்லிவைத்தேன்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. (2) 1.

 

424:

சாமிடத்துஎன்னைக்குறிக்கொள்கண்டாய்

சங்கொடுசக்கரமேந்தினானே.

நாமடித்துஎன்னைஅனேகதண்டம்

செய்வதாநிற்பர்நமன்தமர்கள்

போமிடத்துஉன்திறத்துஎத்தனையும்

புகாவண்ணம்நிற்பதோர்மாயைவல்லை

ஆமிடத்தேஉன்னைச்சொல்லிவைத்தேன்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 2.

 

425:

எல்லையில்வாசல்குறுகச்சென்றால்

எற்றிநமன்தமர்பற்றும்போது

நில்லுமினென்னும்உபாயமில்லை

நேமியும்சங்கமும்ஏந்தினானே.

சொல்லலாம்போதேஉன்நாமமெல்லாம்

சொல்லினேன் என்னைக்குறிக்கொண்டுஎன்றும்

அல்லல்படாவண்ணம்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 3.

 

426:

ஒற்றைவிடையனும்நான்முகனும்

உன்னையறியாப்பெருமையோனே.

முற்றஉலகெல்லாம்நீயேயாகி

மூன்றெழுத்தாயமுதல்வனேயா.

அற்றதுவாணாள்இவற்கென்றெண்ணி

அஞ்சநமன்தமர்பற்றலுற்ற

அற்றைக்கு, நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 4.

 

427:

பையரவினணைப் பாற்கடலுள்

பள்ளிகொள்கின்றபரமமூர்த்தி.

உய்யஉலகுபடைக்கவேண்டி

உந்தியில்தோற்றினாய்நான்முகனை

வையமனிசரைப்பொய்யென்றெண்ணிக்

காலனையும்உடனேபடைத்தாய்

ஐய. இனிஎன்னைக்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 5.

 

428:

தண்ணெனவில்லைநமன்தமர்கள்

சாலக்கொடுமைகள்செய்யாநிற்பர்

மண்ணொடுநீரும்எரியும்காலும்

மற்றும்ஆகாசமுமாகிநின்றாய்.

எண்ணலாம்போதேஉன்நாமமெல்லாம்

எண்ணினேன், என்னைக்குறிக்கொண்டுஎன்றும்

அண்ணலே. நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 6.

 

429:

செஞ்சொல்மறைப்பொருளாகிநின்ற

தேவர்கள்நாயகனே. எம்மானே.

எஞ்சலிலென்னுடையின்னமுதே.

ஏழுலகுமுடையாய். என்னப்பா.

வஞ்சவுருவின்நமன்தமர்கள்

வலிந்துநலிந்துஎன்னைப்பற்றும்போது

அஞ்சலமென்றுஎன்னைக்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 7.

 

430:

நான்ஏதும்உன்மாயமொன்றறியேன்

நமன்தமர்பற்றிநலிந்திட்டு இந்த

ஊனேபுகேயென்றுமோதும்போது

அங்கேதும் நான்உன்னைநினைக்கமாட்டேன்

வானேய்வானவர்தங்களீசா.

மதுரைப்பிறந்தமாமாயனே. என்

ஆனாய். நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 8.

 

431:

குன்றெடுத்துஆநிரைகாத்தஆயா.

கோநிரைமேய்த்தவனே. எம்மானே.

அன்றுமுதல் இன்றறுதியா

ஆதியஞ்சோதிமறந்தறியேன்

நன்றும்கொடியநமன்தமர்கள்

நலிந்துவலிந்துஎன்னைப்பற்றும்போது

அன்றங்குநீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே. 9.

 

432:

மாயவனைமதுசூதனனை

மாதவனைமறையோர்களேத்தும்

ஆயர்களேற்றினைஅச்சுதனை

அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானை

வேயர்புகழ்வில்லிபுத்தூர்மன்

விட்டுசித்தன்சொன்னமாலைபத்தும்

தூயமனத்தனராகிவல்லார்

தூமணிவண்ணனுக்காளர்தாமே. (2) 10.

Leave a Reply